دلم میخواهد کتابی دستم بگیرم، از درخت بالا بروم، بنشینم، بخوانم، حل شوم، سالها بعد کودکی مرا ببیند، مانتوی مادرش را بکشد، اشاره کند، بگوید: شاخه را ببین شبیه دخترهاست.
.
پ.ن. : رعد و برق میزنه >
بارون میومد فیلم گرفتیم >
بارون اینجوری تو تابستون بیشتر از بستنی میچسبه..
به دیدنم بیا...
به همراه خودت
باران و فروغ و چای بیاور...
اینو همینجوری با دیدن متنت نوشتم...ذهن نوشته ی لحظه ای بود...
وای خدایا بارون...
عنصر من اب و هواست و تو نمیتونی تصور کنی با بارش بارون چقدرر مست میشم...
میشه بارون شهرتون رو برای من پست کنی؟
پ.ن : خدایی این متنو پیوند میکنم
خیلی الهام بخش بود
همین الان توی شهرما هم داره بارون میاد!!!
ولی من یه سلیقه ی خاص دارم که متناتو دوست داره...میدونی متنای عمیق گاهی اونقدرام جالب نمیشن.
اما این چند خط خیلی دلنشین بود
