در این پست فقط پ.ن داریم:>

-پ.ن نمیدونم چرا ساعت دو (دقیقا دو بامداد) همچین چیزی مینویسم ولی باحاله.

-پ.ن شمام میتونین پی نوشت های ننوشته تونو اینجا بنویسین.

-پ.ن وی تا 15 مرداد ده گیگ نت دارد و نمیداند با انها چه کند.. چی ببینم باهاش!؟

-پ.ن اگه یکی کنارم بشینه باهم همچو پروانه ببینیم چه اتفاقی واسش میوفته!؟

-پ.ن تازگیا هروقت خوشحالم یهو به خودم میگم وقتی یکی تو دنیا داره میمیره چرا خوشحالی ولی بعدش به خوشحالیم ادامه میدم چون مرگ چیز اونقد بزرگی هم نیست.

-پ.ن تا حالا از پنج تا گلدوزی که کامل کردم فقط یکیشو برای خودم برداشتم که اونم اولش قرار نبود واسه من باشه.. مایه تاسف نیست ولی باید با همه پولای عیدی و تولدم نخ و کارگاه بگیرم که بشه کادو تولد بقیه. 

-پ.ن شاید تا الان فهمیده باشین که هیچ وقت از نیم فاصله استفاده نمیکنم.. میخوام ولی کیبورد گوشیم نداره نیم فاصله رو:")

-پ.ن توی کوچه عموی دومم یه خونه هست؛ اینکه خودش شبیه قصره رو کاری ندارم، یه الاچیق شیشه ای بالاش داره که مخزن تمام تخیلات منه.

-پ.ن تازگیا از هرچیزی (بیشتر زمان) معادله میسازم تا به عدد رند برسم، مغزم فهمیده که سال دیگه باید چیکار کنه >

-پ.ن وی هیچ وقت "ترین" هارا دوست نداشت. (شاید یه پست گذاشتم دربارش)

-پ.ن امروز شخصیت فعلیمو برنامه ریزی کردم و چیزی شد که میخواستم.. اون یه پیرمرده:>

-پ.ن بعضی چیزا هستن که هم میخوام بخونم و هم حوصلشو ندارم، اگه پول داشتم یکیو استخدام میکردم اینجور چیزارو واسم بخونه و فقط گوش بدم.

-پ.ن هیچ وقت اونقدی که از یکشنبه متنفر بودم از سیزده نبودم.

-پ.ن هفته پیش (اگه اشتباه نکنم) برای اولین بار آبمون قطع شد و واقعا از اینکه از تشنگی بمیریم ترسیدم.

-پ.ن 26 دقیقه از وقتی شروع کردم نوشتن میگذره.

-پ.ن اگه دقیقا همون روز تموم شه از 15 مرداد تا 18 شهریور وقت دارم که نت هدیه معلمی مامانو استفاده کنم. واسه اونم بگین چی ببینم.

-پ.ن چند وقت پیش که خیلی باد میومد یه تیکه کوچیک از پتوس کنده شد. الان توی کتابخونه مستقر(؟) شده.

-پ.ن بعد نیم ساعت هنوز هدفم رو درک نکردم از این کار.

-پ.ن اگه بیست تا پی نوشت داشته باشم و ساعت 2:40 بفرستمش خیالم راحته. درغیر این صورت مثل خط کج وسط خطای دفتر میمونه.

-پ.ن طبقه بندی موضوعی. خالی کردن چیزای توی مغزم. راحت نشستن بقیه ایده هام روی صندلی افکار چیزاییه که از پی نوشتا به دست میاریم.

"صرفا وقتی بی هدفه بدون نتیجه نیست."

درست مثل غذایی که زیرشو کم می کنی ولی تازه میفهمی داغ تر از این حرفا بوده.. یا مثل ساعتی که برای هر ثانیه باقی مونده انرژیشو می ذاره و تا خواب نره کسی متوجه مرگ باتریش نمی شه. درونم داره ذره ذره رو به خاموشی می ره و هیچ کس متوجه نیست.